ავასტინის გამოყენება შორს წასული და/ან მეტასტაზური თირკმელუჯრედოვანი კარცინომის (mRCC) დროს ავასტინი ინტერფერონ ალფა 2a-სთან კომბინაციაში, მკურნალობის პირველ ხაზში ნაჩვენებია იმ პაციენტებში რომლებსაც აქვთ თირკმელუჯრედოვანი შორს წასული და/ან მეტასტაზური კიბო.
დაწვრილებითი ინფორმაციისთვის, მათ შორის უსაფრთხოების შესახებ იხილეთ
ავასტინი უნდა მომზადდეს ჯანდაცვის მუშაკის მიერ ასეპტიკის წესების დაცვით. ავასტინის პირველი დოზა შეყვანილ უნდა იქნას 90 წუთიანი ი/ვ ინფუზიის სახით. კარგი ამტანობის შემთხვევაში, მეორე დოზის შეყვანა შესაძლებელია 60 წუთიანი ინფუზიით. 60-წუთიანი ინფუზიის კარგად ატანის შემთხვევაში შემდგომი ინფუზიების ხანგრძლივობა შეიძლება შემცირდეს 30 წუთამდე.
ავასტინის დოზის შემცირება გვერდითი მოვლენების შემთხვევებში არ არის რეკომენდებული. თუ ეს გამოვლინდა, ავასტინი უნდა იქნას ან სამუდამოდ შეწყვეტილი ან დროებით შეჩერებული.
შორს წასული და/ან მეტასტაზური თირკმელუჯრედოვანი კიბო (mRCC)
ავასტინის რეკომენდებული დოზა არის 10 მგ/კგ სხეულის მასაზე 2 კვირაში ერთხელ ინტრავენული ინფუზიის გზით.
ავასტინით მკურნალობის გაგრძელება რეკომენდებულია დაავადების პროგრესირებამდე.
ბავშვები და მოზარდები: ავასტინის უსაფრთხოება და ეფექტურობა ბავშვებსა და მოზარდებში არ არის დადგენილი.
ხანდაზმულები: ხანდაზმულებში დოზის კორექცია არ არის საჭირო
თირკმლის ფუნქციის დარღვევა: ავასტინის უსაფრთხოება და ეფექტურება პაციენტებში, თირკმლის ფუნქციის დარღვევით, არ არის შესწავლილი.
ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა: ავასტინის უსაფრთხოება და ეფექტურება პაციენტებში, ღვიძლის ფუნქციის დარღვევით, არ არის შესწავლილი
ავასტინი უკუნაჩვენებია პაციენტებში ვისაც აქვთ მომატებული მგრძნობელობა:
პრეპარატის რომელიმე კომპონენტზე
ჩინური ზაზუნას საკვერცხის უჯრედებზე ან სხვა ადამიანის როკომბინანტულ ან ჰუმანიზებულ ანტისხეულებზე.
BO17705
BO17705 წარმოადგენდა მულტიცენტრულ რანდომიზებულ, ორმაგ ბრმა III ფაზის კვლევას რომელიც შესწავლიდა ავასტინს პლუს ინტერფერონ (IFN) ალფა 2a-ს (როფერონი®) კომბინაციას, მხოლოდ IFN-ალფა-2a-სთან შედარებით მღჩჩ პირველი ხაზის მკურნალობაში, ეფექტურობისა და უსაფრთხოების შეფასების მიზნით. 649 პაციენტს (641 ნამკურნალები) აღენიშნებოდა ნათელ უჯრედოვანი mRCC, კარნოფსკის სიცოცხლის ხარისხის ინდექსი (KPS) იყო >70%, არ არსებობდა CNS მეტასტაზები და ორგანოების ადექვატური ფუნქცია შენახული იყო. IFN-ალფა-2a (x3/კვირა რეკომენდებული დოზით 9MIU) პლუს ავასტინი (10მგ/კგ q2კვირა) ან პლაცებო ეძლეოდათ დაავადების პროგრესირებამდე. პაციენტების დაყოფა მოხდა ქვეყნის და მოტზერ - ის ინდექსის მიხედვით და სამკურნალო ჯგუფები ნაჩვენები იყო როგორც კარგად დაბალანსებული პროგნოსტული ფაქტორებისთვის.
კვლევის პირველადი მიზანის წარმოაგდენდასაერთო გადარჩენადობა, ხოლო კვლევის მეორადი მიზანი იყო გადარჩენადობა პროგრესირების გარეშე. ავასტინის დამატებამ ინტერფერონ-ალფა-2ა-სთან მნიშვნელოვნად გაზარდა PFS და სიმსივნის ობიექტური პასუხის სიხშირე. ეს შედეგები იქნა დადასტურებული დამოუკიდებელი რადიოლოგიური განხილვის შედეგად. თუმცა, მომატება პირველად გამოსავალში – საერთო გადარჩენადობაში 2 თვის შემდეგ არ იყო მნიშვნელოვანი (HR=0.91). პაციენტების მაღალმა პროპორციამ (დაახლოებით 63% ინტერფერონი/პლაცებო; 55% ავასტინი/ინტერფერონი) მიიღო განსხვავაბული, დაუკონკრეტებელი, პოსტ-პროტოკოლური სიმსივნის საწინააღმდეგო თერაპიები, მათ შორის ანტინეოპლასტური ნივთიერებები, რომელსაც შეიძლება გავლენა მოეხდინა საერთო გადარჩენადობის შედეგებზე.
გამოსაკვლევმა მრავალ-პარამეტრულმა კოქსის რეგრესიის მოდელმა, რომელიც იყენებს უკუ-სელექციას აჩვენა, რომ საწყისი ეტაპის პროგნოსტული ფაქტორები, სქესი, სისხლის თეთრი უჯრედის რიცხვი, პლატელეტები, სხეულის მასის კლება კვლევაში ჩართვამდე 6 თვით ადრე, მეტასტაზური ადგილების რიცხვი, უგრძესი დაზიანებების დიამეტრის ჯამი, მოთზერ-ის ქულა, არის ძლიერად ასოცირებული გადარჩენადობასთან მკურნალობისგან დამოუკიდებლად. ამ საწყისი ფაქტორების შესწორებამ გავლენა იქონია მკურნალობის რისკის კოეფიციენტზე (HR) 0.78 (95% CI [0.63; 0.96], p=0.0219), რომელიც მიუთითებდა 22%-იან შემცირებას პაციენტთა სიკვდილიანობის რისკისა ავასტინი + ინტერფერონ ალფა-2ა ჯგუფში შედარებით ინტერფერონ ალფა-2ა ჯგუფისა.
ოთხმოცდაჩვიდმეტ (97) პაციენტს ინტერფერონ-ალფა-2a ჯგუფში და 131 პაციენტს ავასტინის ჯგუფში შეუმცირდათ ინტერფერონ-ალფა-2a-ს დოზა 9MIU-დან 6 MIU ან 3 MIU-მდე, კვირაში სამჯერ, როგორც პროტოკოლით იყო წინასწარ განსაზღვრული. ინტერფერონ-ალფა-2a-ს დოზის შემცირება არ ახდენდა გავლენას ავასტინისა და ინტერფერონ-ალფა-2ა-ს კომბინაციის ეფექტურობაზე. 131 პაციენტს ავასტინი + ინტერფერონ ალფა-2ა ჯგუფში ვისაც შეუმცირდა და შეუნარჩუნდა ინტერფერონ-ალფა-2a-ს დოზა 6 ან 3 MIU-მდე კვლევის მანძილზე, მე-6, მე-12 და მე-18 კვირაზე, დაფიქსირდა PFS 73, 52 და 21% შესაბამისად, შედარებით 61, 43 და 17%-სა პაციენტებისსაერთო პოპულაციისა რომლებიც იღებდნენ ავასტინს + ინტერფერონ ალფა-2a.
ეს იყო რანდომიზებული, ორმაგი ბრმა, II ფაზის კლინიკური კვლევა რომელიც სწავლობდა 10მგ/კგ ავასტინს ორ კვირიანი გრაფიკით იმავე დოზის ავასტინს კომბინაციაში 150მგ ერლოტინიბთან ყოველდღიურად, იმ პაციენტებში, ვისაც ჰქონდა მეტასტაზური ნატელ უჯრედოვანი RCC. სულ 104 პაციენტი იყო რანდომიზებული მკურნალობისთვის ამ კვლევაში, 53 10მგ/კგ q2კვირა ავასტინი პლუს პლაცებო და 51 – 10მგ/კგ q2კვირა ავასტინი პლუს 150 მგ ერლოტინიბი ყოველდღიურად. პირველადი გამოსავლის ანალიზმა არ აჩვენა სხვაობა ავასტინს + პლაცებო ჯგუფსა და ავასტინს + ერლოტინიბის ჯგუფებს შორის (შუალედი პროგრესირების გარეშე გადარჩენადობა 8.5 შედარებით 9.9 თვისა). თითოეულ ჯგუფში 7 პაციენტს ჰქონდა ობიექტური პასუხი.
დაწვრილებითი ინფორმაციისათვის, მათ შორის უსაფრთხოების შესახებ იხილეთ